Aftur í túninu heima

Maður rétt bregður sér af bæ og allt verður brjálað í athugasemdum, hmmhmmm..
Gott að vera komin heim út borg óttans. Þetta var rosaleg ferð skal ég segja ykkur, mæðginaferð af bestu gerð. Fyrst var að fara á greinarstöðina. Ein mesta raun foreldra fatlaðra barna er ekki að díla við TR, nei. Það er að finna Greiningarstöðina. Stafsmenn Kópavogsbæjar ákváðu að grafa allar leiðir sem ligga að GRR í sundur. Nema leiðina í gegnum bílastæðahúsið í Hamraborg og þvílík völundarhús, sem sú bygging er! Í fjóru tilraun tókst okkur að komast í gegn. Öll hár snéru öfug á mér, því að bílastæðahúsið hefur 2 m lofthæð á stórum köflum en bíllinn okkar einmitt 196 cm hár og þó við séum góð í stærðfræði ég og Ásinn, þá átti ég alltaf von á að skrapa toppinn og/eða festa bílinn en það kom sem betur fer ekki til.
Í dag hitti ég lækningamennina og borgaði offjár fyrir nýtt gler öðru megin í gleraugun mín. Fékk fína skoðun, enda ímynd heilbrigðis og almennrar hreysti (hóst, hóst).

Athugasemdir

[Elísabet Sóley Stefánsdóttir, 11.9.2008 kl. 23:39]

hehe finnst það nú vera ansi hart ef það er erfiðara að finna GRR en að díla við TR :-)  híhí

Vonandi gekk allt vel hjá ykkur, við vorum þarna í sumar í fyrirsætuleik.  Rebekka módel fyrir GRR :-)

[Gugga (IP-tala skráð) 12.9.2008 kl. 08:39]

Já, það er svo margt rosalegt í henni Reykjavík, í vor var reynt að útskýra fyrir mér leiðina úr ,,kórunum" út á Arnarnes og mér fannst eins og það hlyti að vera auðveldara að rata til tunglsins.  En gott að þið komust á leiðarenda og allt gekk vel.

[Ninna Sif (IP-tala skráð) 12.9.2008 kl. 14:39]

Það er nú myndefni sem ástæða er til að birta hér, þú með öll hárin öfug.  Sé þetta einhvern veginn ekki fyrir mér.    Bestu kveðjur í bæinn.

[Ásta Ólöf Jónsdóttir (IP-tala skráð) 16.9.2008 kl. 00:07]

Kópavogur er nú alveg einstaklega þægilegur að villast í.  Helgi Hrannar og foreldrar voru einmitt líka á GRR þessa viku svo ég skil alveg að hárin hafi verið farin að snúa öfugt á þér.  Er reyndar að reyna að sjá þetta fyrir mér.  Ég var  hins vegar svo heppin að Ingólfur keyrði yfirleitt og er hárlaus á höfði svo þetta slapp til.  En mikið lifandis skelfing var gott að komast burt úr þessu völundarhúsi og í rólegheitin heima.   Og Helgi Hrannar glaður að komast aftur í skólann.